نسیم سرد
پوست سپید صبح
را نوازش می دهد
از برهنگی این پندار
صورتش سرخ،
پرده کنار می رود
پنجره هم سرخ می شود
از بطن شعله ها
بر می خیزد
ناله های گرم
سرانگشتان گرم آفتاب،
بال های لطیف پروانه را
و لبان زیبای غنچه را
نوازش می دهد
نسیم سرد
در موهایش می پیچد
بسان باد لابلای برگها
بسان موج بر دریا
بسان پرنده در آسمان
نسیم سرد...ناله های گرم.....بعضی موقع ها هست که آدم توی شدیدترین سرماها ٫چیزی رو احساس نمیکنه و یه وقتهایی توی اوج گرما یخ میزنه....شاید حس کردن گرما و سرما هم به همون پندار ربط داشته باشه.
کار مفهمومی زیباست اما در کنار هم چیده شدن و شفافیت تصاویر خلق شده جای کار بسیار دارد.
نسیم ...باد...گرما...پروانه....غنچه ....موج ....دریا ...اسمان.....و افتاب.....همه با حضور ما...حضور واقعی هرکدام از ما معنا میابد و ؛هست؛ میشود.تا زمانی که بخواهیم انها را ببینیم و بطلبیم..و ؛بسازیم؛....
آپ کن دیگر .
سلام ...
وب جالبی دارید .
من طراح وب سایت چکاد رشت هستم .
موفق باشید.
به وبلاگ من سر بزنید