من و هزار تو

شعر ، شعر و ...

من و هزار تو

شعر ، شعر و ...

سوگ


گفته ام

بار ها بارها

            خوابهایم را

به آب

    به آینه

           به باد

                  تعبیر آن را اما ...

        * * *

به سوگ نشسته ام

بارها بارها

لحظه اهتزار

        خویشتنی را

که بر صلابه پوچی دهر

                  آویخته است

          *  *   *

بدنبال  

       سرٌ نامفهوم  کیهان

 اینک هفت آسمان

                 هفت دریا

                  و هفت سرزمین ...

دیگر بس است

           برزخ بودنم را

                    به گودالی می افکنم

فریاد و دیگر هیچ


فریادی و دیگر هیچ .
چرا که امید آنچنان توانا نیست
که پا سر یاس بتواند نهاد.
***
بر بستر سبزه ها خفته ایم
با یقین سنگ
بر بستر سبزه ها با عشق پیوند نهاده ایم
و با امیدی بی شکست
از بستر سبزه ها
با عشقی به یقین سنگ برخاسته ایم
***
اما یاس آنچنان تواناست
که بسترها و سنگ ها زمزمه ئی بیش نیست !
فریادی
و دیگر
هیچ !

                                                     احمد شاملو

توهم سبز

بی کرانگی ات را دوست دارم

آنگاه که توهم سبز جاده را

بی تو می پیمایم

تصور راهی بی برگشت

بغض گلویم را می فشرد

من تو را ذره ذره یافته ام

در حالی که

لحظه لحظه عمرم

از دست دادن ثانیه ها

را حسرت خورده ام

و این جاده بی پایان

که مرا از من دور می سازد

و تو را...