می گفت :

با من است ،

               به هرکجا که بروم

پروازم را آسمان

قایقم را دریا

دانه ام را زمین

اما من

      نه آن پرنده ام

                    نه آن قایق

                               و نه دانه

من آشیانه ای هستم

که سال ها را به انتظار نشسته ام

          اما او

پرنده ام نشد

                                         م ـ فخرایی (تابستان 81)