یک مشت باد
کوله پشتی پر از آسمان
لیوان پر از ماه
یک گام دیگر
راستی درخت را دیدی؟
آنگاه که سرخی افق
نگاهم
را
پر کرد
اندام گیاهی اش
به فراسوی دیوار
پرواز کنان
و ذهنم درخت وار
قد کشید
طعم ترش حلوای صبرم
شیرین
شیرین تر از خواب آلودگی
نیمه شب
خوابهای رنگی
ذره ذره از دست دادن
ذره ذره فراموش شدن
در لابلای این دفتر
دیروز ، فردا
و فردا ...
نمی دانم
شاید امروز
واپسین ورق
حجم عظیم ثانیه ها
خروار ها خاک
و گودال کوچکی
پر از آب
تکه پارچه ای سفید
گم ،
در انبوهی سفید
کرمهای عاشق
و خاطره ای مبهم
از روزی مه آلود