شاید این شکسته پاره ها
ذره ذره این ترانه ها
شاید بغض این
گلوی خسته ام
در این بهار
و روز نو
سر هفت سین
نگاه تو
تحویل شود
نسیم سرد
پوست سپید صبح
را نوازش می دهد
از برهنگی این پندار
صورتش سرخ،
پرده کنار می رود
پنجره هم سرخ می شود
از بطن شعله ها
بر می خیزد
ناله های گرم
سرانگشتان گرم آفتاب،
بال های لطیف پروانه را
و لبان زیبای غنچه را
نوازش می دهد
نسیم سرد
در موهایش می پیچد
بسان باد لابلای برگها
بسان موج بر دریا
بسان پرنده در آسمان